کد مطلب:369510 سه شنبه 26 بهمن 1395 آمار بازدید:419

نیایش دوم [1]
 (2) حمد و سپاس خداوندی را که بر ما منّت نهاد و پیامبر خود محمّد صلّی اللّه علیه و آله را به رسالت بر ما فرستاد. این نعمت ویژه ما بود و امتهای گذشته که در قرنهای پیشین می‌زِیستند بی‌بهره از آن بودند.

این همه برآمده از قدرت اوست که ناتوان نبوَد در هر کار هر چند سترگ بُوَد و فرو نگذارد هیچ کاری را هر چند خرد بُوَد.

(3) پس ما را خاتمِ همه آفریدگان قرار داد و گواهان بر منکران. و به کَرَمِ خود شمارِ ما را از آنان که شمارشان فرو کاست فزونی بخشید.

(4) بار خدایا، بر محمد که امین وحی توست، برگزیده از میان آفریدگان توست، دوست مخلص از میان همه بندگان توست، آن امام رحمت و پیشوای خیر و کلید برکات، درود بفرست، (5) آن‌سان که او جان خویش در فرمان تو نهاد (6) و جسم خویش به راه تو هدف تیر بلا گردانید (7) و در دعوت به دین تو با خویشاوندان خود آشکارا خصومت ورزید (8) و برای خشنودی تو با خاندان خویش به پیکار برخاست (9) و تا دین تو را زنده دارد، پیوند از خویش و پیوند ببرید. (10) نزدیکان انکار پیشه را از خود دور داشت (11) و دوران دعوت‌پذیر را به خود نزدیک ساخت. (12) در راه تو با بیگانگان دوستی ورزید و با نزدیکان دشمنی. و تا حق رسالت تو بگزارد، خویشتن را به رنج افکند. جان خویش در بوته تعب نهاد تا به کیش تو دعوت کند. خویشتن به کار داشت تا امت را اندرز دهد. به دیار غربت رخت کشید و موطن مألوف و زادبوم و سرای انس خود رها کرد، تا دین

______________________________

[1] دعای آن حضرت است. پس از حمد و سپاس خداوندی، بر محمد رسول اللّه (ص) درود می‌فرستد.

ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:36

تو را نصرت دهد و بر آنان که بر تو کفر می‌ورزیدند غلبه جوید، تا به هر چه در حق دشمنان تو خواسته بود به تمام دست یافت و هر چه در باره دوستان تو اندیشیده بود، به کمال حاصل آمد. (1) پس بدان هنگام که به یاری تو پیروزی می‌طلبید و به نیروی نصرت تو بر ناتوانی خویش چیره می‌گشت، آهنگ جنگ ایشان کرد. با آنان در دل خانه‌هایشان غزا کرد و به ناگاه در میان منازلشان بر سرشان تاخت، تا دین تو آشکار گردید و کلمه تو برتر شد، اگر چه مشرکان را ناخوش افتاد.

(2) بار خدایا محمد را به پاداش رنجی که در راه تو کشید به عالی‌ترین درجات بهشت خود فرابر، آن سان که هیچ کس را نرسد تا به منزلت با او برابری جوید و به مرتبت با او همسری کند و هیچ ملک مقرب و پیامبر مرسلی در نزد تو با او برابری نتواند.

(3) بار خدایا، افزون از آنچه او را وعده داده‌ای که شفاعتش را در حق اهل بیت پاک و امت با ایمانش بپذیری، عطا فرمای.

(4) ای خداوندی که هیچ وعده‌ای خلاف نکنی و به هر چه گویی وفا کنی.

(5) ای دگرگون کننده بدیها به چند برابر نیکیها انّکَ ذو الفضل العظیم و الجواد الکریم.

ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:40

(1)